Ik heb al een tijdje niet geschreven en niets meer geplaatst. Ik was en ik ben nog mijn vertrouwen in sociale media kwijt. Ik ben een gevoelsmens en leef ook vanuit mijn gevoel. Ik heb een uitstekende intuïtie en samen met mijn levenservaring een goeie mensenkennis. Maar gaat het over mijzelf, dan loop ik vaak tegen een dichte deur op. En dat laat weer de zoveelste litteken achter. Dus ik ben een tijd niet meer op Twitter, Facebook geweest.
Ik help, te graag, te veel en geef daardoor mijzelf helemaal, maar ook helemaal open en bloot, want zonder vertrouwen te geven, krijg je geen vertrouwen. Je steekt er veel tijd in, om iets op te bouwen en vertrouwen te winnen plus een vriendschap op te bouwen. Door er voor ze te staan en te helpen, vergeet je jezelf even. Maar soms ook je omgeving, in het echte leven. Zelf waarschuw je anderen en krijgt daarin gelijk. Maar zelf, ja voor jezelf zie je het niet.
Dus ik stond voor de zoveelste keer klaar voor iemand. Ik luisterde, ik gaf raad. Diegene wou naar corona afspreken ergens wat drinken. Ze was zo blij met mijn hulp en luisterende oor. Je krijgt dan het gevoel dat je een vriendschap opbouwt, iets moois. Want je hebt daarnaast leuke gezellige gespreken. Maar ik had beter moeten weten. Ik had naar het verleden moeten kijken. Elke keer kwam dat moment dat de deur voor je neus word dicht geslagen. En ook al doe je alles zonder verwachtingen, het doet pijn. Helemaal als je daarna hoort dat alles een leugen was. Dat je niet de enige bent die zo gebruikt is. Je komt achter veel dingen omdat je meissie deze mannen ook kon en van alles hoorde. Soms probeer ik het weer, maar dan moet ook alle contact van mij komen. Nooit eens persoonlijk, een goeiemorgen of hoe gaat het. Laat ik niets meer horen, dan blijft het stil en bloed het dood. En ik weet dat iedereen in andere hun DM kruipen en ze het druk hebben. Maar zeg dat dan, wees er open en eerlijk in. Om die reden en de leugens erbij, zorgde dat ik een pauze nam.
Door wat ik meemaakte met mijn laatste huwelijk is mijn vertrouwen weg in mensen. Mijn ex had een relatie ven een jaar met een goeie vriend van ons. Maar niet alleen zij, maar iedereen; familie, vrienden, stiefkinderen ect. loog tegen mij. En dat brak mij en sindsdien loop ik met een trauma vertrouwen. En eindelijk begon ik weer mensen echt te vertrouwen. En is het in 1 x weer weg door een paar mensen. En na de laatste keer wou ik rust niks en niemand om mij heen. Want geef ik je mijn vertrouwen, gooi ik alles open. Wees er voorzichtig mee, want dat ben ik ook met jou.
Nu sinds kort weer terug op sociale media en hoop weer leuke vriendschappen te vinden. Ik hoop dat ze dan ook bij mij eens goedemorgen, welterusten zeggen of vragen hoe het gaat. Dus ook net als ik het doe, moeite ervoor doen. Maar ik denk dat ik die verwachting ook eens los moet laten. Want eigenlijk bestaan er weinig internet vriendschappen en heb je ze wel wees er zuinig op.
Marcel